24 mei 2007

Zittend achter de bedieningspaneel - wat lijkt op een ruimtevaartuig – hou ik nu al meer dan 10 dagen samen met Paul alle partijen in het oog. Ook heb ik zicht op het toneel en de zaal.

Omdat we vlak bij de ingang van de theaterzaal zitten doen zich nogal eens wat misverstanden voor. De toeschouwers die de zaal binnen komen, nemen vaak aan dat ik van de administratie of techniek ben. Regelmatig stellen ze me vragen in het Nederlands over de geschiedenis van het dammen en of ze naar het centrum van het podium mogen om rechtstreeks te kijken naar de spelers in het halfdonkere koninkrijk.

Helaas kan ik ze geen antwoord geven vanwege twee redenen. Ten eerste de dreigende argusogen van de hoofdarbiter volgen alle bewegingen van mijn lippen omdat ze (op en afstand van twintig meter) mijn stem niet kan horen. De tweede reden: ik heb weinig kennis van de Nederlandse taal, of beter gezegd ik kan helemaal geen Nederlands praten.

Ik had al genoeg van deze vragen maar hoe wonderlijk het ook was: vandaag stopte iedereen met het stellen van allerlei vragen aan mij. Met uitzondering van een vraag: “Waarom neemt u geen deel aan het WK?”
In het begin was ik verbaasd, maar al snel begreep ik dat op de tafel waar ik achter zat, een bordje stond waarop de naam van de Braziliaan José Maria da Silva Filho vermeld stond. Hij was helaas niet op komen dagen.
Ze dachten dus dat ik die man was en ze verbaasden zich waarom ik niet als speler deelnam aan deze indrukwekkende show...
Ach ik ben allang blij dat ik er op deze manier bij betrokken ben.

Was getekend,

Rafail Zdroveac.

Hardenberg 12 mei 2007.

Als vriend en assistent van Paul van de Veen mag ik het WK dammen 2007 van heel dicht bij meemaken. Vanachter het bedieningspaneel van de elektronische borden maak ik graag wat aantekeningen waarvan ik u op verzoek van de organisatie deelgenoot maak.

In deze kleine Nederlandse stad ging op 12 mei het WK Dammen voor mannen van start.
Eigenlijk was ik van plan wat bezienswaardigheden van deze stad te bekijken, maar ik had er gewoon nog te weinig tijd voor.  Mij was verteld dat de hoofdsponsor van het WK, Wildkamp b.v. graag een toernooi op niveau wilde organiseren zowel qua spel als qua organisatie en accommodatie. Bij aankomst was direct te zien dat men daar alles aan gedaan had.

Het toernooi belooft heel interessant te worden.
En wat ook belangrijk is: de deelnemers kregen het podium van theater De Voorveghter tot hun beschikking en de toeschouwers kunnen kiezen tussen een plaats in de theaterzaal, waar ze met een blik op het podium op 2 grote plasmaschermen het verloop van de partijen kunnen volgen, of ze kunnen voorzichtig langs de spelers lopen die d.m.v. een afzetting ruim een meter van het publiek worden gescheiden.

De openingsceremonie duurde langer dan twee uur. De eerste spreker was Jan Koops, voorzitter van de stichting WK Dammen Hardenberg 2007 en tevens voorzitter van het organisatiecomité. Daarna sprak burgemeester Mr. Bert Meulman. Erika Terpstra sprak via een videoboodschap namens VWS. Vervolgens voerde Haitze Meurs, voorzitter van de KNDB het woord. De deelnemers werden door Pieter Hildering, Executive Vice-president van de FMJD voorgesteld.

Frank Teer, arbiter tijdens het WK, deelde de laatste informatie over de reglementen aan de spelers mee. Hoofdarbiter Rima Danileviciene sprak de deelnemers in het Russisch toe. Tussen de sprekers door was er een muzikaal intermezzo.
Twee spelers te weten Tushinbold uit Mongolië en Samb uit Senegal waren te laat aangekomen. FMJD heeft ze toch toestemming gegeven om deel te nemen aan het toernooi.

De Braziliaan Silva werd door de uit de Oekraïne afkomstige Joeri Anikejev vervangen. Uiteindelijk gingen er acht partijen van start. Drie partijen eindigden in een overwinning en vijf eindigden in remise. De partij tussen de twee ex-wereldkampioenen Tsjizjov en Valneris eindigde in een zege voor de Rus.
Na de eerste zet van de tienvoudige wereldkampioen Tsjizjov 34-29 besloot Valneris tot de aanval.
1... 18-23 2. 29x18 13x22.
Een interessante speelwijze van de Letse grootmeester die hem uiteindelijke in een moeilijke positie bracht en Tsjizjov kwam tot een overwinning.

 

Een dagelijkse handeling – vlak voor aanvang van de ronde – net als een voorbereiding op een theater optreden gaat hoofdarbiter Rima Danileviciene met het Wildkamp winkelwagentje langs de deelnemers. Ze verzamelt dan alle mobiele telefoons en overige technische zaken. Dat wordt alles netjes bewaard bij de arbitertafel. Aan de deelnemers werd de garantie gegeven dat ze na afloop van de partijen alles weer keurig terugkrijgen.
Waarom de telefoons werden verzameld is duidelijk: ze kunnen tijdens de wedstrijden afgaan wat onherroepelijk tot een reglementaire nederlaag zou leiden.
Moderne computers zijn tegenwoordig zo klein dat ze de spelers tips zouden kunnen geven hoe ze dienen te spelen.
De arbiters hadden niet in de gaten dat de telefoons in het winkelwagentje zouden kunnen afgaan. En dat gebeurde toch in de tweede ronde. Een telefoon ging opeens rinkelen en allerlei rode lampjes gingen brandden. Rima en de eigenaar van de telefoon, de Haitiaan Ricardo Pierre vlogen naar de telefoon. De verstoorder van de stilte werd naar de hal gebracht. Daar werd de telefoon het zwijgen opgelegd.
De Haitiaan Pierre kwam met de schrik vrij, omdat de arbiters een humane beslissing namen. Volgens het reglement had de partij verloren verklaard kunnen worden.
De afloop van dit incident werd met blijdschap ontvangen. De toernooispanning werd door deze gebeurtenis iets gereduceerd.

Op de eerste dag van het toernooi was er nog een incident……… een bezoeker in de zaal was in slaap gevallen. Hij begon te snurken wat duidelijk te horen was tot op het podium.
Rima (hoofdscheidsrechter) rende halsoverkop naar hem toe om hem tot stilte te manen, maar eerlijk gezegd was het geen gemakkelijke opgave om de coach van een Afrikaans land in de donkere zaal te vinden.
Hopelijk ziet de lezer hier nog de humor van in……

Was getekend,
Rafail Zdoroveac.