|
Column Kees Thijssen, 12 oktober |
|
|
Nu gaat het pas echt beginnen
Zojuist de loting voor het vervolg van het WK achter de rug. Het is inmiddels na tienen en het wordt tijd dat ik lekker naar huis ga om even te relaxen. We zitten vandaag al weer veel te lang in dit hotel.
Uiteindelijk zijn alle zorgen van de afgelopen dagen voor niets geweest.
Wel had ik nog enige benauwde momenten tegen Maria Silvo Filho. Ik stond op een gegeven moment zeer goed. Technisch gewonnen zoals ze dat noemen. In één zet verpest ik het: ik liep op een gegeven moment met 33-28 achter schijf 23, hij speelt 6-11 en opeens word ik geconfronteerd met een aanval op mijn schijf 27 en kom ik nergens meer. Tegelijkertijd leek Diawara behoorlijk wat voordeel te krijgen tegen Nicault. Precies het doemscenario waar ik voor vreesde. Ik kon wel door mijn stoel zakken. Gelukkig kwam alles op zijn pootjes terecht.
Vandaag geen moment in de problemen geweest. Hele tijd voordeel gehad. En Erdenebileg maakte dan nog een eindspelblunder waardoor ik de volle twee punten op kon strijken.
Kijk ik naar de overige groepen, dan vind ik het jammer voor Podolski dat hij het niet gered heeft. Valneris heeft al vaker aangetoond een ijzersterke eindsprint te kunnen inzetten indien dat nodig is. Hij wint gewoon achter elkaar van Der en Heusdens. Enorm knap hoe hij dat voor elkaar krijgt. Ja, dan vliegt Podolski eruit omdat hij minder overwinningen boekt. Ik blijf het een discutabele regel vinden.
Voor Gantwarg had ik het ook mooi gevonden als hij de finale had gehaald. Hij is mijn trainer. Hij zat natuurlijk ook in een sterke poule. Eerlijk gezegd zijn Baljakin, Schwarzman en Samb wat beter en, dat telt ook mee, wat jonger en dan moet hij het toch net afleggen.
Vooruitkijkend naar de finale hoop ik op een plaats bij de eerste zes. Dit zou een bevestiging van mijn A-status zijn. Nu hoef ik daar volgens mij niet direct voor te vrezen, omdat ik dit jaar al een aansprekend resultaat gehaald heb door het NK te winnen. Maar ik zou het mooi vinden om bij die eerste zes te eindigen.
Een plaats bij de eerste drie zou fantastisch zijn. Maar waarschijnlijk iets te hoog gegrepen op het moment. Ik vind mijn afwerking van standen ook dit toernooi weer verschrikkelijk. Tegen Huseinov, Ndjofang en Maria Silvo Filho laat ik zeer gunstige en gewonnen standen verwateren. Ik haal uit die partijen uiteindelijk twee punten in plaats van vijf of zes. Dat is iets waarin natuurlijk Georgiev en Chizhov beter zijn. Ik moet nog steeds dat ene laatste stapje zetten waarin ik net als hen, net als Sijbrands, gewoon standen dood kan rekenen in plaats van dood laat bloeden!
Morgen tegen Alexander Baljakin. Een rustdagje tussendoor was wel lekker geweest om helemaal fris aan de eindstrijd te beginnen. Zit er niet in, dus nu lekker naar huis, even rustig op de bank hangen en dan langzaam aan de knop om voor de slopende eindstrijd. Nu gaat het pas echt beginnen!
|
