Verslag 7de ronde WK, 9 mei 2003
Door: Leen de Rooij
Tsjizjov probeerde tegen Ndjofang tevergeefs tot actief spel te komen. De meeste actieve schijf stond de oud-wereldkampioen eigenlijk in de weg. Zonder ook maar even in de problemen te zijn gekomen bereikte Ndjofang de veilige haven.
Het was niet verwonderlijk dat Thijssen en Clerc remise speelden. Beide spelers hebben ontzag voor elkaar en geen van beiden wilde te veel risico nemen. In een rustige klassieke partij bezette Thijssen het kerkhofveld, maar dat was niet meer dan even een lange neus naar de tegenstander trekken. Na een paar zetten werd de voorpost afgeruild en kabbelde de partij rustig naar een vreedzaam eind.
Sijbrands ging tegen Jansen volop voor de winst. De flankopening van Jansen werd beantwoord met een hekstelling, waarbij zwart (Sijbrands) overtollige schijven aan de lange vleugel had. Sijbrands is zeer bedreven in dit speltype. Het werd spannend toen Sijbrands zijn hekstelling verbrak en nog verder naar de rand ging. Jansen kreeg een dam voor vier schijven. Sijbrands wist de dam te vangen en naar een gewonnen eindspel toe te werken. Het was een prachtige overwinning van de Nederlandse matador, waarmee hij zich weer onder de kanshebbers schaarde.
Samb plaatste in een klassiek duel tegen Koyfman heel voortvarend een Ghestemdoorstoot, die hem veel tempi, maar een riskante stand opleverde. Toen de partij vorderde, bleek Koyfman het beste van het spel te hebben. Het was echter niet voldoende voor de winst.
Gantwarg ging na zijn nederlaag in de vorige ronde volop in de aanval. Toen hij de stand opende, bezorgde hij zijn tegenstander daarmee een randschijf. Er kwam een klassiek standje op het bord. Ba kon met een Ghestemdoorstoot het initiatief tot zich trekken. Gantwarg dacht damhalen van Ba te verhinderen, maar de laatste won door twee schijven extra te offeren. Uiteindelijk ging Gantwarg in verloren positie door de klok.
Valneris zette tegen Andall een gezonde flankaanval in. Samen met de bezetting van het centrum leverde dat groot voordeel op. Andall hield nog vrij lang stand, maar in de kritieke fase werd hij totaal overspeeld.
Erdenebileg was niet van plan om tegen Heusdens veel risico’s te nemen. In zijn twee vorige duels had hij het deksel op de neus gekregen. Heusdens bereikte helemaal niets; integendeel, zijn tegenstander bereikte gemakkelijker spel. Toch werd het op het eind nog even spannend, toen Heusdens een dam haalde die gunstig geposteerd stond. Erdenebileg had echter nog te veel schijven op het bord om serieus bedreigd te worden. Het duel eindigde in remise.
Veytsman en Georgiev speelden een strak klassiek duel, waarin de wereldkampioen aanvankelijk slechts weinig aanknopingspunten kreeg. In het middenspel plaatste Georgiev een kansrijke Ghestemdoorstoot waar de Amerikaan het antwoord op schuldig bleef. Met zijn overwinning nestelde de wereldkampioen zich aan de kop van de ranglijst.
Buzhinski nam in zijn partij tegen Milshin veel risico. Hij liet zich in een kettingstelling nemen en bezette daarbij veld 16. Na enkele vereenvoudigingen hield Milshin de betere stelling over, maar er stonden toen nog weinig schijven op het bord. Remise was een logisch resultaat na een boeiende partij.
Schwarzman bezette met zwart veld 36. Hij dwong zijn tegenstander naar de rand maar stond zelf op zijn lange vleugel niet erg gelukkig opgesteld. Getmanski kreeg groot voordeel maar uiteindelijk kwam er een standaardremise op het bord, waarin Schwarzman het nog verkeerd leek te doen. Ook de stand die nu op het bord kwam, was echter remise.