Verslag zesde ronde WK, 8 mei 2003
Veel klassieke partijen in de zesde ronde
Door: Leen de Rooij
Als twee koplopers tegen elkaar spelen, zie je vaak een zekere voorzichtigheid om de koppositie niet kwijt te raken. Maar als wereldkampioen Georgiev tegen Heusdens speelt, die een aanzienlijk lagere rating heeft, kun je verwachten dat hij een gerede winstpoging onderneemt. Heusdens gaf van tevoren aan dat hij met remise meer dan tevreden zou zijn. Het lag dus voor de hand dat onze landgenoot niet te veel zou ondernemen en dat Georgiev iets zou proberen te ondernemen.
In de opening werd gelaveerd om een zo gunstig mogelijke uitgangspositie voor het klassieke middenspel in te kunnen nemen. Georgiev probeerde de stand te openen met een weinig voor-de-hand-liggende ruil naar 29. Zou zwart te passief reageren, dan kan wit een inbraak op veld 23 overwegen. Uiteraard ruilde Heusdens de schijf af, waarmee hij Georgiev met een randschijf op 26 opzadelde. Omdat wit niet meer over een schijf op 36 beschikte, kon zwart zonder risico naar 22 spelen. De partij kabbelde vervolgens rustig naar remise. Zo bleven de beide spelers aan kop, al moeten ze die delen met nieuwe winnaars.
Gantwarg en Thijssen speelden een klassieke partij. Al spoedig had Thijssen de korte vleugel van zijn tegenstander leeggegeten. Daar stond tegenover dat wit aan de andere vleugel actiever stond opgesteld. Thijssen hield de lange vleugel van Gantwarg goed in bedwang, terwijl hij zelf expansie zocht via veld 29. Fraai wist onze landgenoot de partij tegen de oud-wereldkampioen tot winst te voeren
Sijbrands een Ba openden hun stelling en zochten beiden de randen op. De schijven van Sijbrands stonden echter aanzienlijk beter opgesteld om de schijf op 35 op te vangen, dan de zwarte collega’s. Hoewel Sijbrands aanzienlijk beter kwam te staan, kon hij de partij niet tot winst voeren.
Net als in de meeste vorige partijen overleefde Andall tegen Jansen de opening en het middenspel zonder kleerscheuren. Daarna werd hij echter steeds gemakkelijk overspeeld. In een dunne stand had Jansen de betere formaties, terwijl hij het centrum beheerste. Langzaam vergrootte hij zijn voordeel, maar als Andall het goed had gedaan, had hij zijn eerste punt kunnen pakken. Hij zag het echter niet en daardoor kon Jansen zich bij de koplopers voegen.
Clerc en Koyfman speelden een klassieke partij, maar Koyfman had veel meer tempi gebruikt. Alleen door de stand open te breken, zou Koyfman dit uit kunnen buiten. Bleef de stand echter gesloten, dan was het voordelig voor Clerc. Zonder veel spektakel werd naar remise gespeeld.
Ndjofang en Buzhinski speelden een gesloten klassieke partij, waarin de tempiverhoudingen ongeveer gelijk waren. Langzaam kwam Ndjofang in het voordeel. Met een leuk stukoffer wist de Afrikaan zijn tegenstander in een dodelijke kettingstelling te nemen.
Tsjizjov stelde zich zo actief mogelijk op tegen de flankaanval van Erdenebileg.
De Mongoliër kon niet doordrukken en Tsjizjov nam het initiatief over. Op leuke wijze wist hij de partij te beslissen.
Ook in de partij tussen Schwarzman en Veytsman kwam er klassiek spel op het bord. Veytsman had minder tempi gebruikt. Hij had er dus het meeste voordeel van als de stand gesloten zou blijven.
In tegenstelling tot in de vorige partijen kon Schwarzman er deze keer geen spektakel van maken. Er kwam een gelijkwaardige remise op het bord.
Milshin en Getmanski speelden een abstracte partij, waar weinig over te zeggen viel. Milshin had een weinig actieve voorpost, waar hij geen profijt van wist te trekken. De partij eindigde vroegtijdig in remise.
Tegenover een krachtig centrum van Samb probeerde Valneris een flankaanval op te zetten, die echter in de kiem gesmoord leek te worden. Op knappe wijze kon Valneris de centrumstand van Samb ondermijnen en zijn aanval kracht bij te zetten. Uiteindelijk werd Samb overspeeld.